By Araştırmacılar Aya Kubota, Yusuke Takeda, Keewook Yi, Shin-ichi Sano ve Yasuhiro Iba’nın Nature’ın Scientific Reports mecmuasında yayımlanan çalışmasına nazaran, bu kehribarlar okyanusa bir ya da birden fazla tsunami tarafından sürüklenmiş olabilir. Reçinenin havayla çok az temas etmiş olması, bu varsayımı güçlendiriyor.
Fosilleşmiş ağaç reçinesi olan kehribar, olağan koşullarda havayla temas ettikten sonra yaklaşık bir hafta içinde katılaşıyor. Fakat araştırmacılar, inceledikleri tortullarda alışılmadık formda deforme olmuş kehribar örnekleri buldu. Bu deformasyonlar, reçinenin su altında form değiştirdiğini ve yumuşak halde deniz tabanına yayıldığını gösteriyor.
Bazı kehribar örnekleri, akan suyun oluşturduğu alev gibisi yapılarla şekillenmişti. Öbürleri ise, yüzeye gerçek yayılan ve hala yumuşak olan reçinenin oluşturduğu düz şeritler halinde kaydedildi.
Araştırma takımı, bu tip deformasyonların derin deniz ortamında meydana gelmiş olmasının en beklenen nedeninin büyük çaplı tsunamiler olduğunu belirtiyor. Karasal ormandan direkt açık deniz tabanına bu kadar süratli bir taşınımın lakin dev dalgalarla mümkün olabileceği vurgulanıyor.
Ayrıca, bu hipotezi destekleyen diğer ispatlar da bulundu. Tortullarda, karasal bitki kalıntıları ve odun kesimleri üzere materyallere rastlandı. Bu malzemelerin birçok çürüme belirtisi göstermiyordu, bu da açık denize çok süratli taşındıklarını ortaya koyuyor.
Makale, deniz tabanındaki kiltaşlarında bulunan kütüklerin, odunların akıntı değil sürüklenme yoluyla taşındığını gösterdiğini belirtiyor. Bu da tsunami tesirinin delili olarak bedellendiriliyor.
Araştırmacılar, bu bulgunun şimdiye dek bilinen en eski tsunami kaydı olabileceğini düşünüyor.
