Men’s Health gazetecisi Paul Kita, 21 gün mühletince yüksek proteinli bir diyetle ilgili deneysel bir çalışma yaptı. Deneyin hedefi, bu diyetin kas gelişimi ve genel sıhhat üzerindeki tesirlerini incelemekti. Kita, günlük hayatına olabildiğince çok protein açısından güçlü paketlenmiş eser eklemeye karar verdi ve tahıllardan yoğurda, meşrubatlardan keklere kadar her yiyeceği dikkatlice seçerek test etti.
Kita, ekseriyetle taze, konutta pişirilmiş eserlerle beslenirken, bu denemede yüksek proteinli işlenmiş besinleri kullanmaya yöneldi. Yüksek proteinli diyetin gençliğinde kendisine sağladığı yararları tekrar yaşayıp yaşayamayacağını görmek istiyordu. Fakat deneyin başında, bilhassa tatlar konusunda pek olumlu izlenimler edinmedi. Birinci hafta boyunca, eserlerde kalıcı ve birden fazla vakit yapay bir tatlılık fark etti. Bu tatlılık, şeker yerine kullanılan stevia ve sukraloz üzere tatlandırıcılardan kaynaklanıyordu. Ayrıyeten, “tropikal punch” yahut “dondurulmuş limonata” üzere tatlar, görsel olarak cazibeli olsalar da damak tadına hitap etmiyordu.
Bunun yanı sıra, yüksek protein alımındaki ani artış, mide ve bağırsaklarda değerli rahatsızlıklara yol açtı. 150-200 gram ortasında protein alımı, başlangıçta sindirim problemlerine neden oldu. Fakat bu rahatsızlık, bedeni yeni diyete ahenk sağladıkça azalmaya başladı. Proteinli makarna üzere eserler, yüksek protein sağlasa da yüksek lif içerikleri nedeniyle şişkinliğe neden oldu.
Yemeklere olan ilgisi değişti
Deney ilerledikçe, Kita yemeklere olan ilgisinin değiştiğini fark etti. Protein eserlerinin tokluk hissini artırmasına karşın, genel bir doygunluk eksikliği hissetmeye başladı. Birçok gün, meyve ve sebzeler üzere taze besinlere olan isteksizlik arttı.
Üçüncü haftaya yaklaşırken, bedeni yeni diyete ahenk sağlamış üzere görünüyordu. Artık mide rahatsızlıkları en az düzeye inmişti ve daha ağır idman yapma isteği artmıştı. Spor salonuna daha sık gitmeye, meskende yük kaldırmaya başladığını ve daha fazla fizikî aktiviteye yöneldiğini fark etti. Lakin, bedensel değişiklikler pek bariz değildi.
Deneyin sonunda Kita, üç hafta boyunca paketlenmiş protein açısından güçlü besinlerin makul gayeler için tesirli olabileceği sonucuna vardı. Fakat, bu besinlerin sağladığı tatmin hissinin gerçek besinlerle kıyaslanamayacak kadar eksik olduğunu belirtti. Sonuç olarak, daha az işlenmiş besinlere dönmeyi ve tam besin diyetlerinin sağladığı doğal memnuniyeti kutlamayı tercih etti.
Kas glikojen düzeyleri iyileşiyor
Kita’nın şahsî tecrübesi, daha geniş bir bağlama oturtularak, proteinin sıhhat üzerindeki tesirlerini araştıran birçok çalışmayla örtüşüyor. Bilhassa yaşlı yetişkinlerde kas kütlesi kaybını önlemek için kâfi protein alımının kıymetli olduğu vurgulanıyor. Ayrıyeten, bitki bazlı beslenmenin yaygınlaşmasının hem sıhhat hem de etraf için kıymetli yararlar sağladığı tabir ediliyor. Bununla birlikte, bitkisel proteinlerin hayvansal proteinlere kıyasla biyoyararlanımı ve sindirilebilirliği konusundaki araştırmalar devam ediyor.
Sonuç olarak, atletler için protein alımının dayanıklılığı artırdığı ve kas glikojen düzeylerini güzelleştirdiği ortaya çıkıyor, lakin her bireyin muhtaçlıkları ve tercihlerine nazaran diyet değişiklikleri yapılmalıdır.