Yaz sıcaklarının yaklaşmasıyla birlikte, kışlık konservelerin vazgeçilmezi domatesin de hasadına sürat verildi.
Gıda Bülteni’nin haberine nazaran; Antalya Kumlucalı üretici Yasemin Bircan, eşi ve ziraat mühendisi oğluyla üretim yaptığı domates serasında pestisit ve domates hasadına ait açıklamalarda bulundu.
Bircan, tarla ve serada yapılan üretimin akabinde kelam konusu eserlerin marketlerde 5 katı fiyata satılmasına reaksiyon göstererek “20 TL’ye sattığım domatesi markette 100 TL’ye görünce alın terimi ve ellerimi düşünüyorum” sözlerini kullandı.
Bircan’ın açıklamalarından öne çıkanlar şu halde:
Tarlada şu anda domatesin fiyatı ne kadar?
Şu anda 20 TL. Lakin maliyet alışılmış ki daha yüksek. Tamam bugüne kadar geldi ancak biz bunu yılbaşına diktik. 5 Ocak dikiminden beri bununla uğraşıyoruz. Seranın içinde her gün en az beş kişi çalışıyor. Bunun muhakkak bir maliyeti var. Ayrıyeten gübre, ilaç, don olayları yaşanıyor kışın. Onlar da ekstra bir maliyet.
Kazandırıyor lakin ne kadar bakar, ekersen o kadar biçiyoruz.
20 liraya sattığınız domatesi markette 100 liraya gördüğünüzde ne düşünüyorsunuz?
Sera inanılmaz sıcak oluyor. Kan ter içinde çalışıyoruz. (Eliyle alın terini gösteriyor) Alın terimi düşünüyorum yalnızca. Alın teri, emeğimiz ve ellerim… Bakın (ellerini gösteriyor)
Biz domatesleri Ocak ayının 5’inde diktik ve Nisan’ın 15’inde hasat etmeye başladık. En az bir 100 günlük bir müddet ediyor bu. Yani 100 günde ne emekler diyeyim ne badireler atlatıyoruz. Kış mevsimi bu yıl sıkıntı geçti. Don olayları soğuk, hortum, dolu, her türlü tehlike ile her türlü doğal afetle uğraş ederek maddi manevi olarak bu vakte getirdik.
“ÜRÜNÜMÜZÜN FİYATINI HİÇBİR VAKİT BİLEMİYORUZ”
Domatesi olağanda kaça satmanız gerekiyor?
Fiyat günlük değişiyor. Fiyat değiştiği için onu kimse kestiremiyor. 50 lirayla başlıyor. Sonunda 20’ye düştü. Lakin inanın bu haziranın 15’inde ne olur bilmiyorum.
Çiftçi olarak girdilerimizi biliyoruz. Fidenin fiyatı, kullandığımız ilaçların fiyatları belirli. Lakin çiftçi olarak sattığımız eserin fiyatını hiçbir vakit bilemiyoruz.
“ÇİFTÇİ PESTİSİT KONUSUNDA BİLİNÇSİZ DEĞİL”
Bir de pestisit ya da öteki bir ziyanlı çıktığı vakit bize bu ekstra külfet olarak geri dönüyor. Emeklerimiz boşa gidiyor, çöp oluyor. Bu hususa bir halde el atılması lazım. Çiftçi en son ayak. Herkes çiftçiye bir biçimde mazeret buluyor lakin çiftçi en son ayak. Neden en son? Biz işçiyiz. Biz burada üretiyoruz. Alın teri bizden çıkıyor.
İnanın bu durumda çok yani çok zorlanıyoruz.
Her eserde pestisit çıkamaz. Her eserde ilaç çıkamaz. Bu türlü bir şey olamaz yani. Biberde de çıkıyor. İşte ne bileyim asma yaprağında çıktı en son. Yani çitçi bu kadar bilinçsiz değil. Görüyorsunuz bu seradan biz bunu kendimiz de alıp yiyoruz günlük. Bu kadar bilinçsiz değiliz. O vakit bu işte diyorum buna bir el atılması lazım.
“PESTİSİTİ BAKANLIĞIN ÖNERDİĞİ ÜZERE KULLANIYORUZ”
Ürünlerde neden pestisit çıkıyor, yasal limitlerin üzerinde mi kullanılıyor?
Her şeyin fazlası ziyan. Yani kendimizde iki tane ilacı fazla kullanınca bize ziyan verir. Yani seraya da ziyan verir. Ağaca, meyveye ziyan verir. Fazlasını kullanamayız. Fazlası kullanıldığı vakit her şeyin fazlası ziyan.
Biz Tarım Bakanlığı’nın önerdiği ilaçları kullanıyoruz. O vakit yani burada çiftçi en son ayak. Daima olarak çiftçinin üzerine düşülüyor ama Tarım Bakanlığı kullanılan tarım ilaçlarına kontrol getirmeli. Ölçüsü bize ziraat mühendisleri öneriyor. Tarım Bakanlığı’nın önerdiği biçimde uygulama yapıyoruz. Yani fazlasını yapamayız. O vakit biz de ziyan ediyoruz. Zira geri dönüyor, pestisit çıktığı vakit biz de ziyan ediyoruz. Zira bizim eserimiz yani. Geri dönenden bizden çıkıyor.
“PESTİSİT KULLANMAK ZORUNDAYIZ”
Tarım ilacı (pestisit) kullanmak zorundayız. Nedenini size göstereyim (tuta lavrasını gösteriyor) Şöyle tırnağıma gerçek bakın. Bunlar tutanın larva kısmı. Bunlar domatese giriyorlar. Domatese baş kısmından giriyor. Ondan sonra o zerzevat çöp oluyor. Engellemek için bunu sıkmak zorundasınız. Tarım Bakanlığı’nın olağan uygun dozajlarda müsaade verdiği kimyasallar var.
Tuta lavrasının ve öteki zararlıların girdiği eser bize geri döner. Biz ezkaza paketleyip hale göndersek bile o eser halde ziraat mühendislerince denetim ediliyor. Çıkıntı deriz o esere. Geçenlerde bu türlü eserimiz geri döndü. Üzüldüm, ağladım. Bu benim emeğim zira. Benim çocuğumun, rızkı, teminatım. yararım, emeğim. Hiçbir formda çöp etmek istemem.