By Hakkari’nin Durankaya beldesinde, oduna sarılıp ayak darbeleriyle sıkılaştırılan kuzu yününden elde edilen keçeden kepenek yapılıyor.
Hayvancılığın yaygın olduğu Yeni Mahalle’de yaşayanlar, havanın ısınmasıyla yaylalara çıkan çobanların ve yetiştiricilerin kepenek muhtaçlığını kendileri karşılıyor.
Atalarından öğrendikleri usulle kepenek yapmayı sürdürmeye çalışan mahalle sakinleri, yardımlaşmanın hoş örneklerinden birini sergiliyor.
Belli vakitlerde bir ortaya gelerek hazırladıkları kuzu yününü örtüye seren, odunla yuvarladıktan sonra sıkıca bağlayan mahalle sakinleri, rulo yaptıkları yünü türküler eşliğinde karşılıklı ayak darbeleriyle yuvarlayarak sıkılaşmasını sağlıyor.
Bu süreçten sonra elde ettikleri keçeyi dikerek kepenek haline getiren mahalle sakinleri, üzerini de su geçirmeyen diğer bir örtüyle kaplayarak muhtaçlığı olan aileye teslim ediyor.
Mahalle sakini Resul Çiftçi, AA muhabirine, kepenek yaparken imece metoduyla birbirlerine yardımcı olduklarını söyledi.
Bu sürecin çok eğlenceli geçtiğini anlatan Çiftçi, şöyle konuştu:
“Bu iş için ekseriyetle 6 ya da 8 kişi oluyor. 3’er ya da 4’er kişi karşılıklı olacak formda bu süreci yapıyoruz. Müzikler eşliğinde ayaklarla ezerek yünün sıkılaşmasını sağlıyoruz. Bu süreç yaklaşık 3 gün sürüyor. Ekseriyetle akşam yapıyoruz. Yün güzelce sıkılaştıktan sonra ipi açıyoruz ve örtüyle dikiyoruz. Bundaki gayemiz yünün çobana temas ederek rahatsız etmesini önlemektir. Evvelden bu örtülerle dikilmiyordu. Daha rahat olması için bunu yapıyoruz. Bir tarafına da su geçirmeyecek materyal ekliyoruz.”
Yaptıkları kepeneğin çobanları daha sıcak tuttuğunu lisana getiren Çiftçi, “Bu gelenek atalarımızdan bize kaldı, biz de bunu yaşatmaya çalışıyoruz zira buna muhtaçlığımız var. İşimiz hayvancılık. Hayvancılıkta da bu gereçler çok değerli.” dedi.
Keçe yapanlardan Ali Üzüm de hayvancılıkla uğraştıklarını, akşamları da kepenek üretimi için bir ortaya geldiklerini belirtti.
Ayakla basılan yünün sıkıştırılmasıyla elde ettikleri keçenin daha evvel halı ve farklı gereçlerin yapılmasında da kullanıldığını tabir eden Üzüm, bu metotla hazırlanan kepeneğin 10 yıla kadar dayanabildiğini anlattı. Üzüm, geleneği mahalledeki çocuklar ve gençlere de öğrettiklerini lisana getirdi.
