By Özel Bireyler ve Aileleri Dayanışma Derneği Başkanı Huriye Boyraz, doğum günü kutlamaları, asker kınaları, özel günlerde yapılan eğlenceli etkinlikler ve hayata geçirilen projelerle kentteki özel ihtiyaçlı bireylerin adeta “en özel” annesi oldu.
Kimi vakit eline aldığı pasta ile bir engellinin konutunda doğum gününü kutlayan, ikram ettiği akülü ve tekerlekli sandalyeyle fizikî engelli bir bireyin dünyasını güzelleştiren, yaptığı projelerle özel bireylerin hem meslek edinmesinin hem de toplumsallaşmasının önünü açan Boyraz, yıllar içinde ailelerin ve özel çocukların en büyük yardımcısı oldu.
Boyraz’ın teşebbüsleri ile dernek tarafından işletilmeye başlanan Keyifli Kafe ise kentte hem annelerin hem de özel çocuklarının mutluluğuna mesken sahipliği yapmaya devam ediyor.
Boyraz, AA muhabirine, İstanbul’da yaşarken köyü çok sevdiği için evlenerek Kastamonu’ya geldiğini söyledi.
Oğluna otistik tanısı konulması ile tüm hayatının değiştiğini anlatan Boyraz, “Oğlumu zorluklarla bir anaokuluna kaydettirdik. Bir gün bir özel bireyimizin polis olan babası vardı okulda tanışmıştık. Eşi apandisit ameliyatı olacaktı ve daha gerçek dürüst tanımadığı bana çocuğunu emanet etti. Bırakacak diğer yeri yoktu. O gün bizim bir yerimiz olması gerektiğini düşündüm ve dernek kurmaya karar verdik. 2015 yılında derneği kurduk. Başta dernek başkanlığı sorumluluğunu alamadım, yardımcı oldum.” dedi.
Boyraz, dört yıl önce dernek başkanı olduğunu belirterek, şöyle devam etti:
“Dernek binamız oldu, orada faaliyetlere devam ettik. Halk eğitimden kurslar açtık, orası bize yetmemeye başladı. Merkez spor salonunda spor alanını oluşturmaya karar verdik. Özel bireylerimize çalışma salonu için çaba verdik. Öğrencilerimiz annelerimizle birlikte fiyatsız gelip spora başladılar. Spor salonunun karşısındaki kafeterya vardı. Devrin Gençlik ve Spor Vilayet Müdürü Reşat Asrak, buranın işletmesini almamızı söyledi. Başta yapamayız diye sıcak bakmadık. Sonra annelerle istişare ettiğimizde bir annemiz ‘Alalım ismini da bizim keyifli olduğumuz yer Keyifli Kafe koyalım’ dedi. ve alıp çalışmalara başladık.”
Mutlu Kafe’de birçok aktiflik yaptıklarını belirten Boyraz, “Burasını ailelerin, özel bireylerin kederlerini unuttuğu, memnun olduğu, annelerin dertleştiği, halk eğitim kurslarının açıldığı bir yere dönüştürdük. Bütün organizasyonumuzu bir ortada yapıyoruz. Aslında bizim bir yere gereksinimimiz varmış. Çocukların askerlik çağı geldiğinde, askerliğe gidememesi bizi çok üzmüştü. Onlar için keyifli kafede asker cümbüşü düzenledik. Temsili askerlik kıyafetleri giydiler, hepimiz ağladık duygulandık. Çocukları her hafta atlı terapiye götürüyoruz, yüzmeye götürüyoruz, gezmeye götürüyoruz.” diye konuştu.
“Gecemi gündüzümü onlara harcıyorum”
Boyraz, özel bireylerin en çok sevgiye muhtaçlığı olduğuna dikkati çekerek, şöyle konuştu:
“En ağır özel bireylerimiz bile dışardan bir sevgi gördüğünde unutmaz. Onlar benim hassas noktam. Gecemi gündüzümü onlara harcıyorum. Emek veriyorsun ancak bunun karşılığını almak çok değerli. Memnun Kafe’mizin kapısından içeri girerken onların benimseyerek girmesi, kimisinin ‘Huriye anne’, kimisinin ‘Huriş’ diyerek gelmesi çok değerli. Sevgi olmasa bu kadar ilerleyemezdik. Bu dünyada melek görmek istiyorsanız herkes bir özel bireyin elini tutsun. Bu dünyada görülmesi gereken melekler özel bireylerimiz. Rabbim bana yıllar evvel bir melek nasip etti, artık binlercesi var.”
“Sevgiyle aşılamayacak mani yoktur sözü bizim ciğerlerimize kadar işledi”
Her şeyi onlar için yaptıklarını lisana getiren Boyraz, “Yeri geldiğinde anne arıyor, hastaneye gideceğini söylüyor, çocuğunu emanet edecek kimsesi yok. Gidip ben bakıyorum. Sevgiyle aşılamayacak pürüz yoktur, sözü bizim ciğerlerimize kadar işledi. Bu çocuklarımıza yapılan düzgünlük iki cihanda da boşa gitmez. Onların doğum günleri, cümbüşleri, sıkıntı günleri daima yanındayız. Doğum günü kutlanırken özel bireylerin anne diye bana koşmaları değer biçilemez. Benim en büyük destekçim eşim oldu. Bunları yaparken beni daima destekledi.” sözlerini kullandı.
Boyraz, özel çocuğa sahip annelerin tek bir duası olduğuna değinerek, kelamlarını şöyle tamamladı:
“Anneler artık yaşlandı. Kendi kaygılarını her vakit öteliyor. Anne vefat ettikten sonra kardeşe ya da bir diğerine bak deme talihimiz yok. O yüzden devletimize emanet edeceğimiz merkezin olması lazım. Hiçbir anne çocuğunun kendisinden evvel vefat etmesini istemez. Benim annelerimin duası gerimde bırakmasın. Nasıl bir duadır bu, emaneti kendilerinden evvel teslim etme derdindeler.”
Özel birey annesi Feride Yunusoğlu ise Boyraz’ın derneği kurduktan sonra hayatlarının değiştiğini lisana getirerek, “Burada etkinlikler yapıyoruz, gezmeye gidiyoruz, uçurtma uçuruyor, pikniğe gidiyoruz. Güç günlerde birlikte oluyoruz. Özel çocuklarımız olduğu için her ortama giremiyoruz ancak burada birlikteyiz. Sağ olsun Huriye Hanım burayı bizler için çocuklarımız için ayarladı.” diye konuştu
Behiye Koç da küçük oğlunun Down sendromlu olduğunu belirterek, “Huriye Hanım’dan Allah razı olsun. Oğlum onunla her yere gidiyor. Oğlumda çok şeyi değiştirdi. Öz inancı geldi. Şu an oğlum Cengizhan ile ben sokakta yan yana gezerken ‘annen nerde’ diye soruyorlar. Huriye ablayı soruyorlar. Bende bazen ‘annesi bana bıraktı köye gitti’ diyorum.” sözlerini kullandı.
