By Avcılar Üniversite Pazarı’nda konuşan vatandaşlar alım gücü ve geçim düşüncesinden sıkıntı yandı. Bir vatandaş, “Kemal Sunal’ın bir sineması vardı ya, tane tane zeytine ne hoş bakıyoruz diye, biz de peynire, zeytine o formda bakıyoruz. İnsanın burasına geldi. Millet birbirine kenetlenecek ki, ondan sonra bu tertibi bir şeyler yapmaya çalışacağız. Yoksa, bu türlü gelmiş bu türlü gider” derken bir öteki vatandaş ise “Başa çıkamıyorum, nitekim çıkamıyorum. Baştakiler duymuyor mu bu halkı? Görmüyorlar mı sanki?” diye isyan etti. Ayrıyeten artan fiyatlar nedeniyle vatandaş kalite ile fiyat ortasında kaldı.
Fiyatları değerli bulduğunu ve eskisi üzere alışveriş yapamadığını söyleyen emekli vatandaş, “Kemal Sunal’ın bir sineması vardı ya, tane tane zeytine ne hoş bakıyoruz diye, biz de peynire, zeytine o halde bakıyoruz” diyerek “İnsanın burasına geldi. Memlekete de gidemiyorsun, yerin yok yurdun yok, vaktinde gelmişim buraya. Şaştık kaldık. Millet birbirine kenetlenecek ki, ondan sonra bu sistemi bir şeyler yapmaya çalışacağız. Yoksa, bu türlü gelmiş bu türlü gider” biçiminde konuştu. Bir vatandaş ise “Pahalısı da var, ucuzu da var, uygunu da var. Bütçemize nazaran alıyoruz” derken “Bir kilo alacağımıza, yarım kilo alıyoruz” diye ekledi.
“ALIM GÜCÜ YOK”
İstediklerini değil, yalnızca mecburî muhtaçlıklarını aldığını belirten emekli bir vatandaş, evvelden tercihinin kaliteden yana olduğunu söylerken, artık uygun olanı aldığını tabir etti. Seçerken hem kaliteye hem de fiyatına baktığını söyleyen bir vatandaş ise, “Seçebilmek değerli bütçeye göre” dedi. Bir öbür emekli vatandaş ise “Ben emekliyim, mecbur ucuzunu arıyorum” halinde konuştu.
Fiyatlar karşısında yaşadığı geçim badiresini aktaran bir vatandaş ise, Nitekim alım gücü yok. Baştakiler duymuyor mu bu halkı? Görmüyorlar mı sanki?” halinde isyan etti.
Vatandaşların çarşı pazarın son durumuyla ilgili değerlendirmeleri şöyle:
“MİLLET BİRBİRİNE KENETLENMELİ”
Gani Kaya: Fiyatlar kıymetli. Yalnızca yemeklik şeyler alabiliyoruz. Peynir alamıyoruz, zeytin alamıyoruz. Kemal Sunal’ın bir sineması vardı ya, tane tane zeytine ne hoş bakıyoruz diye, biz de peynire, zeytine o biçimde bakıyoruz.45 yıllık devlet memuruyum, evvelce 3 tane çocuğum rahat rahat okuttum. Hiç kimseye minnetimiz yoktu, düğünlere gidiyorduk, cümbüşlere, tatile gidiyorduk. Artık nereye gidiyoruz? Millet anca, ‘şükür, şükür’. Şükredilecek bir şey varsa, daima bir arada şükredelim. Meyve olmuş, 130-150 lira. Hangi meyveyi aldık da yiyebildik? (Bu fiyatlar) zorluyor, zorlamaz olur mu? Zorlamasa ben bunu konuşabilir miyim? İnsanın burasına geldi. Memlekete de gidemiyorsun, yerin yok yurdun yok, vaktinde gelmişim buraya. Allah’a şükür babamızdan kalma bir meskenimiz var; o da olmasa… Çocuğum var evlenemiyor kaygısından. En ucuz kira 20 (bin) lira. Nasıl geçinecek? Millet geçinemiyor, şaştık kaldık. Millet birbirine kenetlenecek ki, ondan sonra bu nizamı bir şeyler yapmaya çalışacağız. Yoksa, bu türlü gelmiş bu türlü masraf.
“SON 5 YILDIR HAYAT ÇEKİLMEZ”
Bir vatandaş: Dilediğini kim alıyor? Ben emekliyim, aldığım maaş aşikâr. Fiyatlar muhakkak. Kimse bir şey alamıyor. İşte ben, dolandım dolandım, aldığım bir zeytin, bir kalıp da peynir alacağım gideceğim. Pazardan bir şey alamadık. Minimum fiyatlı alabiliyor mu? Alamaz. İstikrarsız bir fiyat artışı var. Enflasyon falan, bunlar palavra. Onlar neye nazaran enflasyon hesap ediyor onu da anlamıyorum. Son 4-5 yıldır çok berbat. Ondan evvel, ben emekliyim alabiliyordum, kasvet yok. Ancak son 5 yıldır hayat çekilmez.
Bir vatandaş: Kıymetlisi da var, ucuzu da var, uygunu da var. Bütçemize nazaran alıyoruz. Bir kilo alacağımıza, yarım kilo alıyoruz.
“EKONOMİK KRİZ VAR BU BİR GERÇEK”
Osman Yumrukaya: Kimileri karı koca çalışıyor, o istediğini alıyor, lakin ben emekliyim, mecbur ucuzunu arıyorum. Evvelden bu türlü değildi. Sayın Cumhurbaşkanım, durmadan maaşa artırım yapıyor, lakin tezgahlar uçuruyor parayı. Bir yanılgısı varsa, o işte. Şuna bak, 50 lira domates; 20 liraya da domates var. Mecbur 20 liralıktan yiyeceksin doğal.
Hasan Karanfil: İstediklerimizi almamız mümkün değil bu kurallarda, zorunlu gereksinimleri alabiliyoruz. Kaliteli domates yiyeyim deseniz 100 lira, normali 45-50 lira. (Tercihim) evvelce kaliteydi, ancak artık uyguna döndük maalesef.
Bir vatandaş: Bütçeye nazaran var, seçebilmek değerli bütçeye nazaran. Hem kaliteye, hem cebime, her ikisini kıymetlendirerek gidiyorum.
Emin Alçın: Herkes için hayat değerli. Ekonomik bir kriz var, bu bir gerçek. Herkes de bunu biliyor.
“BAŞTAKİLER DUYMUYORLAR MI BU HALKI?”
Sakine Yıldırım: Sık sık gelmiyorum pazara. Hakikaten alım gücü yok. Biz 2 bireyiz, ben başa çıkamıyorum, nitekim çıkamıyorum. Aldığım, domates, patates, soğan, diğer bir şey yok, meyve yok. Baştakiler duymuyor mu bu halkı? Görmüyorlar mı sanki? 22 bin liraya geçinemiyorum, çocuğum yok, bir şeyim yok. Bu türlü bakıyoruz, geçiyoruz. Ben meyve alamıyorum, anla yani. Maaşlar olduğu üzere duruyor fakat marketlerde her şey günlük değişiyor. Ben bu insanlara şaşırıyorum. Nasıl alıyorlar, hayretler içindeyim.
