By Tarihte “93 Harbi” diye isimlendirilen 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı’nda genç yaşta bebeğini beşikte bırakıp cepheye gitmesiyle ismini tarih sayfalarına yazdıran Erzurumlu Nene Hatun, vefatının 70. yılında hürmet ve minnetle anılıyor.
Kent merkezine 25 kilometre uzaklıktaki Çeperli köyünde dünyaya gelen Nene Hatun, 16 yaşındayken Erzurumlu Mehmed Efendi ile evlenerek merkezdeki Taşmescit Mahallesi’ne gelin gitti.
“93 Harbi” diye isimlendirilen 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı’nda, 22 yaşında bir anne olmasına karşın bebeğini beşikte bırakıp yöre halkıyla cepheye koşan Nene Hatun, gösterdiği bu kahramanlık örneğiyle gönüllerde taht kurdu.
Cumhuriyet periyodunda “Kırkgöz” soyadını alan ve 4’ü erkek, 2’si kız 6 çocuk dünyaya getiren Nene Hatun, hayatı boyunca Türk dünyasının güçlü 5 savaşına da şahitlik etti.
Nene Hatun, soğuk algınlığı ve zatürre nedeniyle kaldırıldığı Erzurum Numune Hastanesinde 22 Mayıs 1955’te vefat etti.
Her yıl çok sayıda yerli ve yabancı turist tarafından kentteki Aziziye Tabyaları’nda bulunan kabri ve heykeli ziyaret edilen Nene Hatun’a, yaşadığı periyotta “Ordu Ninesi” ve “Yılın Annesi” unvanları verildi.
Hakkında sinemalar çekilip türkü, müzik bestelenen Nene Hatun’un ismi, caddelerde, okullarda ve mahallelerde yaşatılıyor.
“9 yaşına kadar Nene Hatun ile yaşadım”
Nene Hatun’un torunu Durak Kırkgöz’ün 80 yaşındaki kızı Güner Yamanlı, AA muhabirine, babasının babaannesi olan Nene Hatun’la 9 yaşına kadar birlikte yaşadığını söyledi.
Nene Hatun’u gören kız kardeşinin vefat ettiğini, erkek kardeşinin de Nene Hatun’u görmediğini anlatan Yamanlı, “Nene Hatun çocukları çok severdi. 9 yaşına kadar Nene Hatun ile yaşadım. Bizim tek babaannemizdi, o gözle bakardık. Ona karşı sevgimiz, hürmetimiz sonsuzdu, onun da bize öyleydi. Daima yanında bulunarak gelenleri ağırlıyorduk, fotoğraf çekiliyorduk. Bizsiz fotoğrafa girmezdi, bizi çok severdi.” dedi.
Yamanlı, Nene Hatun’un çok cömert ve yardımsever olduğunu tabir etti.
“Cesareti kadar merhameti de çoktu”
Nene Hatun’un herkesin gönlünde taht kurduğunu lisana getiren Yamanlı, şöyle konuştu:
“Nene Hatun çok merhametliydi, abdestsiz ayağını yere basmazdı. Üstündeki hırkasını çıkarır, diğerine giydirirdi, o kadar merhametliydi. Cüreti kadar, merhameti de çoktu. Zati o savaşı duyunca çabucak çocuğu beşikte bırakmış, ağzına da emzik olarak dut çiğnemiş koymuş ve satırı kapmış tabyalara koşmuş. Tabyalara girince zati orada fotoğrafını çekmişler.”
Nene Hatun’un torunu olmaktan onur ve büyük gurur duyduğunu belirten Yamanlı, “Ölümüne çok üzüldük, annemiz kadar üzüldük. Meskende hastalandığında babam çabucak orduya haber verdi. Numune Hastanesine götürdüler. Orada vefat etti. Cenazesini Ankara’ya götürmek istediler, dedem bırakmadı, ‘annem nerede savaş verdiyse orada defnedilecek’ dedi. Hastanede yıkandı, Lalapaşa Mescidi’nde namazı kılındı. Sonra top otomobiline konularak defin için tabyalara çıkarıldı.” diye konuştu.
Yamanlı, ayaklarındaki sorun nedeniyle Nene Hatun’u yılda 3-4 kere ziyaret edebildiğini tabir ederek, devlet büyüklerinden Nene Hatun’un heykelinin Erzurum Kalesi’nin yanına yaptırılmasını istedi.
