İngiltere’nin Leeds kentinde yaşayan ve tek başına çocuk büyüten Jennings’in hayatı, ayak tırnağında fark ettiği küçük izle değişti. Jennings, fark ettiği birinci anı “Zaman vakit sakarlığım meblağ. Ayağımı bir yere çarptığımı düşünüp morluk oluştuğunu sandım. Acı hissetmediğim için üstünü oje ile kapattım ve hayatıma devam ettim” diye anlatıyor.
OJEYİ SİLDİ TIRNAĞI PARÇALANDI
Ancak işler kısa müddette değişti. Ojeyi çıkardığında tırnağının bir kısmı parçalanmıştı. Başta önemsemese de vakitle tırnağın görünümü daha da berbatlaştı. Pandeminin tesirleri hala devam ettiğinden doktor randevusunu da ancak telefonla alabildi. Gönderdiği fotoğraflar üzerine mantar enfeksiyonu teşhisi kondu ve aylarca yanlış tedavi gördü.
Test sonuçlarında rastgele bir enfeksiyon tespit edilmemesine karşın hekimi tedaviye devam etmesini söyledi. Bir yıl içinde yeni bir tırnak çıkabileceği belirtildiği için Laura da kaygı etmedi. Fakat aylar geçmesine karşın durumunda bir düzgünleşme görülmedi.
GERÇEK TEŞHİS AYLAR SONRA ÇIKTI
Durumu berbatlaşan Jennings, hekimden yüz yüze muayene talep etti. Gittiği doktor, nadir görülen bir cilt kanseri çeşidi olan ‘Akral Lentiginöz Melanom’ hakkında kısa müddet evvel katıldığı bir konferans sayesinde şuurluydu. Laura çabucak bir dermatoloğa yönlendirildi ve birkaç hafta içinde ameliyata alındı. Tırnağı alındı ve tümör temizlendi.
Patoloji sonuçları kanseri doğruladığında Laura’nın dünyası başına yıkıldı:
“Şoktaydım. Bacaklarım titriyordu. Tek başıma çocuk büyütüyorum. Daha yaşayacak çok şeyim var ancak o an anladım, kanser teşhisi aldığınızda hayatınız bir anda değişiyor.”
İŞLER EVVEL SARPA SARDI…
Kanserli hücrelerin büsbütün temizlenebilmesi için ayak parmağının bir kısmı alındı. Ayrıyeten kasık bölgesindeki lenf nodları da hastalığın yayılıp yayılmadığını belirlemek için çıkarıldı. Bu bekleme süreci, Laura’yı ruhsal olarak hayli zorladı.
Neyse ki lenf nodu biyopsisi, kanserin yayılmadığını gösterdi. Laura kanserden büsbütün arındırılmış olsa da üç yıl boyunca sistemli olarak denetim edilecek. Toplam beş denetime tabi tutulduktan sonra büsbütün pak sayılabilecek.
Parmağının kısmen alınmasına karşın görünümünden şad olduğunu belirten Laura, her sabah aynaya baktığında hayatta kalmanın kıymetini tekrar hatırladığını söylüyor: “Artık her gün çok değerli. Bu görünür iz, yaşadıklarımın birer hatırlatıcısı. hayatı kutlamak, anın değerini bilmek ve küçük şeylerden keyifli olmak… Zira bu hayat, bir prova değil.”