İlk bikini, 1946’da Jacques Heim ve Louis Réard isimli moda öncülerinin birbirinden bağımsız geliştirdiği iki başka versiyonla gün ışığına çıktı. Heim, kendi dizaynını “Atom” ismiyle tanıtırken, Réard yeni mayosunu, ismini ABD’nin Pasifik’te test ettiği atom bombasından alarak “Bikini” olarak lanse etti.
Paris’te düzenlenen havuz başı defilesinde dansçı Micheline Bernardini’nin giymeye cüret ettiği bu dört modüllü kumaş, devrin muhafazakâr bakışını kısa müddette sarstı. Vogue’un efsanevi editörü Diana Vreeland, bikiniyi “atom bombasından bu yana en büyük moda devrimi” olarak nitelendirdi.
Açıklık sonunu aşıyor diye birçok yerde yasaklandı
1950’lerin başında Avrupa’da “Miss Bikini” üzere hoşluk yarışları düzenlenirken, Katolik dünyası ve İtalya, İspanya üzere ülkelerde model günah sayılarak yasaklandı. Hatta 1952’de Avustralya’nın ünlü Surfers Paradise Plajı’nda bir bikini modeline “açıklık hududunu aştığı” gerekçesiyle plajdan ayrılması buyruğu verildi.
Ancak 1960’larla birlikte Brigitte Bardot, Raquel Welch ve Ursula Andress üzere sinema ikonlarının beyaz perdeye taşıdığı bahadır bikini imgeleri, parçayı ana akım hâline getirdi. Ursula Andress’in 1962 üretimi “Dr. No” sinemasındaki belleklerde iz bırakan sahnesi, bikiniyi global ölçekte popülerleştirdi.
1990’larda mikrokini kavramı doğdu
1970–80’lerde sprey bronzlaştırma teknikleri ve Brezilya tipi alt giysilerle küçük kumaş kesimleri bir trend patlaması yaşarken, 1990’larda mikrokini kavramı doğdu. Hatta 1996’da olimpik voleybol turnuvalarında bikini altı forma olarak kabul edildi, 1997’de ise Miss America’da bikini yasağı kaldırıldı.
Günümüzde bikini, plaj modasının vazgeçilmez sembolü olarak, yüzme performansından toplumsal özgürleşmeye uzanan mana katmanlarıyla varlığını sürdürüyor. 1940’ların “skandal” havasından, çağdaş vakitlerin ikonik tarzı haline uzanan bu küçük kumaş kesimi, hem moda tarihine hem de toplumsal değişime tanıklık ediyor.