By İYİ Parti Genel Lideri Müsavat Dervişoğlu, partisinin TBMM’deki haftalık küme toplantısında dün gece geçirdiği kalp rahatsızlığı sonucu ameliyat olan TBMM Başkanvekili Sırrı Süreyya Öncü’ye geçmiş olsun dileklerini iletti.
Dervişoğlu, TBMM Genel Şurası’nda görüşüldüğü esnada muhalefetin çalışmaları sonucu geri çekilen İklim Kanunu Teklifi’ne ait şunları söyledi:
İKLİM YASASI
“Türkiye’nin dört bir yanında üreticilerimizi perişan eden zirai don ile ilgili olarak, TBMM’de kümesi bulunan partiler ortak bir önerge vermek istediler. Bu önergeye, iktidar partisi de katılmak istedi. Kümemiz ise, iktidar partisinin bedelsiz siyaset yapma alışkanlığına itiraz ederek, iktidardan iklim yasasını geri çekmesi karşılığında ortak teklife razı olacağını belirtmiştir. Bunun üzerine dün itibariyle iklim yasa taslağı geri çekilmiştir. İYİ Parti olarak, mevcut haliyle iklim maddesine karşıydık. Sebebi etrafa karşı duyarsızlığımız değil, Türk milletine karşı sorumluluğumuzdu. Milletimizin sorumlusu olmadığı iklim krizinin sonuçlarını milletimize ödetecek olan yasa tasarısına müsaade edemezdik. Siyaset millet menfaati için yapılır. Siyasi stratejinin gayesi millet menfaatini korumaktır. Bu vesileyle, iklim yasasını geri çektirerek, milletimizi hazır olmadığı bir yükten kurtaran İYİ Parti kümesini tebrik ediyorum.”
“TÜRKİYE 8 YILDIR BU TUZAĞIN BEDELİNİ ÖDEMEKTEDİR”
Dervişoğlu, şunları kaydetti:
“Bugün 16 Nisan, Türkiye’yi tabanı görünmeyen bataklığa sürükleyen o kara bulutların toplandığı referandumun yıl dönümü. Yoksulluğu yöneten iktisadın, prestijsiz diplomasinin, gelmeyen adaletin, geçindirmeyen maaşların yıl dönümü. Bacaları sönen fabrikaların, terk edilen tarlaların, gençlerin yiten umutları, emeklilerin perişanlıklarının yıl dönümü. İşte tüm bunlar o referandumun üzerinden geçen 8 yılın özetidir. Bezirgan saltanatı ve saray sultasının istibdadıyla, cumhuriyet tarihi boyunca alınan uygar ara eriyip gitmiştir. Kalkınmış ülkelerle yarışan gayelerimiz, muz cumhuriyetlerinin karnesine eşitlenmiştir. Daha o vakitlerde, bugünleri öngörüp, ‘Türk milliyetçileri hayır diyor’ diyerek vilayet il, ilçe ilçe, kapı kapı gezdik. Memleketin başına neler geleceğini tek tek anlattık. Tehlikeyi gören Türk milleti ile kavli karar ettik. Hesap edemediğimiz ise; ettikleri yeminleri hiçe sayarak mühürsüz zarfları geçerli sayanların, devlete ve millete değil, iktidara hizmeti vazife addetmiş olmalarıdır. Referandumun kirletilip, ulusal iradenin gaspına cüret edilmesidir. Geldiğimiz noktada ise; Türkiye, son 8 yıldır bu tuzağın bedelini ödemektedir.
Bu bedel, açlık hududu altındaki emekli maaşlarıdır. Bu bedel, her geçen gün eriyen minimum fiyat sarmalıdır. Bu bedel, bağına, tarlasına ve bahçesine bakamayan çiftçi, vize kuyruklarında gelecek arayan gençler, korkan bayanlar, kaynamayan tencere, huzursuz iş dünyası, yer ve yetki teminatından yoksun bürokrasidir. Bu bedel, Türk milleti ismine değil, tek adamın lehine karara zorlanan yargı, ‘Mış’ üzere yapan ulusal Meclis, kaçan yatırımlar, prestijsiz dış siyaset, İsraf dolu saray saltanatıdır. Bu bedel, yitip giden yıllarımız ve borçlandırılan geleceğimizdir. Bu bedel, yaralanmış cumhuriyetimizin ta kendisidir.
“TUTUKLANAN GENÇLERİMİZİ TEKRAR SELAMLIYORUM”
Bugün Erdoğan ve iktidarı, ‘Saray kadıları’ eliyle başlattıkları soruşturmalarla, sarayın keyfi ile işlettirilen ceza düzenekleriyle, sarayın yargı ve bürokrasi içinde öbeklenmiş aparatlarıyla, işgal idareleri ve manda valileri üzere hareket edebiliyorsa sebebi işte bu OHAL bağımlılıkları ve istibdat hevesleri ile yaşama geçirilmiş, ismine Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi denilen ‘tek adam’ rejimidir. Krizle gelen, kaosla yerleşen, daima olarak yeni kriz ve kaoslarla vatandaşı kutuplaştıran bu iktidar, varlığını ve devamlılığını buna borçludur. Devletin bekasını, milletin refahını bunun için kurban etmiştir. Muhtaç kılmak için yoksulluğu yaratıp sürdürürken, tabi kılmak için endişeyi yaratıp sürdürür. 8 yıl evvel, 15 Temmuz kaidelerine sığındılar. OHAL’i kendilerine hem kılıç hem kalkan yaptılar. Teşebbüs kademesinde kalmış bir darbeyi fikirden aksiyona geçirmeyi başardılar. Mühürsüz zarfları, geçerli kabul ettirip buna utanmadan ‘milli irade’ dediler. 8 yıldır, devleti kurumlarıyla birlikte çürüttüler, 8 yıldır yandaşlarını kayırıp semirttiler, Türk milletini zayıflatıp ezdiler. 8 yıldır Türk milletinin anasından emdiği helal sütü burunlarından getirdiler, en çok da gençlerimizi. Gençlerimiz, ümitsizlik ve telaş içerisinde, bıçak kemiğe dayanmış halde hayata tutunmaya çalışıyorlar. Vatanlarında kalmaya, vatana yararlı olmaya uğraşıyorlar. Dimdik duruyorlar, itiraz ediyorlar, kaygının üzerine üzerine yürüyor, susmuyorlar. Onlar, umutlarını yine fethetmeye çabalıyorlar. Ellerinde Türk bayraklarıyla, akıllarında Mustafa Kemal, geleceklerinin kurtuluş gayretini veriyorlar. Cumhuriyeti emanet bildikleri, adaletsizliğe karşı dilsiz şeytanlar olmadıkları için, anayasal haklarını kullanıp haklı itirazlarını haykırdıkları için haksız ve hukuksuz biçimde tutuklanan gençlerimizi tekrar selamlıyorum. Ailelerine, okullarına, arkadaşlarına bir an evvel kavuşmaları için onlardan aldığımız ilhamla gayretimize devam ediyoruz.
GÜÇLENDİRİLMİŞ PARLAMENTER SİSTEM
Anayasa’yı heybesine atıp sarayın mahzenlerinde saklayanlar için elbette bu türlü bir hak konu bahis değildir. Bu türlü bir rejimde demokrasiden kelam etmek mümkün değildir. Yasamanın işlevsizleştirildiği, Seçim Kanunu’nun iktidar ve ortaklarına hizmet ettiği bir sistemde, demokrasi çoktan bu toprakları terk etmiştir. Bunun tek panzehiri ‘Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’ tezimizdir. Parlamenter sistem, kuvvetlerin birbirinden ayrıldığı, ulusal iradenin güçlendiği, devletin ve kamu yönetiminin keyfiyetten arındırılıp kurallara bağlandığı bir sistemdir. Ve bu sistemin tek kriteri, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olup olmadığınızdır. Doğulunun batılının, kuzeylinin güneylinin, bayanın erkeğin, yaşlının gencin, hiç kimsenin vatandaş olmak, yurttaş olmak dışında öteki bir kimliğe gereksinim duymadığı sistemdir. Hukukun, adaletin ve özgürlüğün hakim olduğu, her bir vatandaşın bu devlette hak ve hisse sahibi olduğu, kamuda yer ve yetki teminatının mevcut ve değiştirilemez olduğu bir sistemdir.
Türkiye’nin her geçen özelleşen, şahsileşirken de şahsiyetsizleştiren tek adam rejiminden kurtarılması koşuldur. 23 Nisan’da kuruluşunun 105’inci yılını kutlayacağımız Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin tek ve gerçek gündemi bu olmalıdır. Mevcut sistemin kanıksanmasına vesile olmaktan öbür hiçbir işe yaramayan arayışlarla vakit kaybetmenin manası yoktur. Muhtaçlık duyduğumuz şey; unsurda, halde, ve emelde ortak hareket edecek bütünleşik muhalefet anlayışıdır. Lisanda, fikirde, işte birlik gerekmektedir. Lisanımız adalet, fikrimiz hürriyet, işimiz ise cumhuriyettir. Türk milletine giydirilen bu meczup gömleğini daima birlikte yırtıp atacağız. Bu onurlu, şahsiyetli ve yüksek seciyeli millet için, milletimizin hak ettiği idare biçimini, Güçlendirilmiş Parlamenter Sistemi tekrar imar ve inşa edeceğiz.
“TÜRKİYE TUTUKLUDUR”
Bugün adaletsizlik, kimlik ayırt etmiyor. Ekrem İmamoğlu da tutuklu, Ümit Özdağ da tutuklu. Can Atalay da tutuklu, Selahattin Demirtaş ve Osman Kavala da. Hak aramaktan daha çok, haksızlığa karşı çıktıkları için yollara düşen gençlerimiz de tutuklu. Adaletsizliğe karşı çıkmak için kapımıza dayanmasını bekleyemeyiz. Hakkın ve hukukun her vakit savunucusu olmak zorundayız. Bakın, eşitsizlik de kimlik ayırt etmiyor. Diyarbakır okulları da sabunsuz, Ankara okulları da. Edirne hastanelerinde de kuyruk var, Siirt hastanelerinde de. Yozgat esnafı da batık, Ağrı esnafı da batık. Türkiye batık haldedir. Yoksulluk da kimlik ayırt etmiyor, Kürt de fakir, Türkmen de fakirdir. Alevi köyünde de hasat yoktur, Sünni köyünde de yoktur. Türkiye, rahmetini kaybetmiştir.
Demokrasiye hasret, kimlik ayırt etmiyor. İstanbul’a da kayyum var, Hakkâri’ye de kayyum var. Zira Türkiye’de bir kayyum rejimi var. Esaret kimlik ayırt etmiyor Hürriyet diyen, adalet diyen, eşitlik diyen her kentin çocuğu tutukludur zira Türkiye tutukludur. İktidar sahiplerine sesleniyorum: Yoklukta eşitlediniz. Yoksullukta, adaletsizlikte eşitlediniz. Beyefendiler siz, bizi aslında bir yıkımda eşitlediniz. İşte bu yüzden cumhuriyet diyorum. Güçlendirilmiş parlamenter sistem diyorum. Kimse saraylara yamanmak zorunda kalmasın diye. Kimse 90 yaşındaki ninesini iktidar partisine üye yapmak zorunda kalmasın diye. Kimse, hastane köşelerinde mevtle pençeleşen hastası için iktidar partisi milletvekiline yalvarmasın diye bu tek adam sistemini yıkacağız diyorum. İşte bu yüzden adalet diyorum. Adalet deyince, kimsenin aklına mahkeme binaları, hapishane köşeleri gelmesin istiyorum. Adalet deyince akla mülakatlarda hak yedirmeyen bir devlet, hak yiyemeyen iktidarlar gelsin istiyorum. İşte bu yüzden hürriyet diyorum. Konuşan Türkiye istiyorum. Türkiye konuştukça zincirlerini kıracak, bu gençler dünyaya imrenerek değil, dünya gençlerimize gıptayla bakacak, biliyorum. İşte bu yüzden eşitlik diyorum. Kimsenin kimseye üstünlüğü, kimsenin kanundan üstünlüğü, kanunların da kimseye istisnası olmasın istiyorum.
Milletiyle harp edenler barış getirecek, biat edin diyorlar. Eli kanlı katiller, demokrasiyi inşa edecek, alkışlayın diyorlar. Vatanı bölenler, Türkiye’yi büyütecek, onaylayın diyorlar. Deveye sormuşlar, boynun neden eğri? Nerem yanlışsız ki? Şu işe bakar mısınız? Memleketin düşmanına düşman olduğunu söylemek bile halkı kin ve düşmanlığa sevk olmuş. Dostu düşman, düşmanı dost biliyorlar. En çok teröristlerle, lobilerle, diktatörlerle kol kolalar; en çok kendi milletine düşman, en çok Türk gençlerine düşmanlar.
“HAZİNE YIKINTIDIR”
Soruyorlar; ‘Erdoğan’a neden tek adam diyorsunuz?’ Biz demiyoruz, kendisi diyor. Ekonomistim diyor, sadakaya muhtaç ediyor, savcıyım diyor, dilediğine kabahat uyduruyor, başkomutanım diyor, muhalefeti tehdit ediyor, vilayet tarım müdüründen Bakana, Valiye kadar herkesin atamasını kendisi yapıyor. Fakat hiçbir işten sorumlu olmuyor, bedel ödemiyor, millete hesap vermiyor. Adımları o atıyor, sonuçlarına biz katlanıyoruz. Sonuç, iktisat, bir yıkıntıdır. Artık iktisat diye cümleye başladığınızda milletimiz, ‘Yine ne oldu, ne olacak’ diye bakmaktadır.
Millet açtır zira tarım bir yıkıntıdır. Bugün bir zirai don felaketi yaşayan Anadolu’nun bereketli tarlaları, bahçeleri, ovaları, seraları 23 yıldır gün yüzü görmemiş, felaketten kurtulmamıştır. Çiftçi kredilerini yandaşlara avanta dağıtan sistem, tarım destekleme fonlarını iç eden sistem, traktör mazotuyla, lüks ciplerin mazotunu birebir vergiyle satan sistem, iş takviyeye gelince görmez, duymaz, bilmez. Zira bürokrasi bir yıkıntıdır. Heyetler, bakanlıklar, danışmanlar, ajanslar; bir yanda devlet, kurumlarıyla etkisiz ve yetkisizleştirilirken öbür yanda saraydaki danışmanlar kendini devlet zannetmektedir. Daire liderleri, genel müdürlük, genel müdürler, bakan yardımcılığı için bakan yardımcılıları ise Bakan olmak için her türlü kumpasın içindedir. Sıkıntıları millete hizmet değil, tayin eden makama biattır. Zira ‘Devlet aklı’ dedikleri şey bir yıkıntıdır.
Bu yıkıntının Cumhurbaşkanlığı konseylerindeki sebep ve sonuçlarına bakalım. Üyeler ortasında o denli isimler vardır ki ibretliktir. ‘Dolar 3 lirayı geçerse yüzüme tükürün’ diyen zat, dolar 38 TL olduğu gün Erdoğan imzası ile yine şura üyesi atanmıştır. Hatay zelzelesi sebebiyle yapılan yardımlara ait ödül merasiminde ‘En çok yardımı ben yaptım’ diye böbürlenen zat, Ziraat Bankası Genel Müdürlüğü’nden siyaset üyeliğine terfi ettirilmiştir. Bakanlık yaptığı periyotta bir vakıfta ortaya çıkan çocuk istismarını ‘Bir seferden bir şey olmaz’ diye savuşturmaya çalışan zat, yeniden Erdoğan imzası ile Sağlık Politikaları Kurulu üyesi yapılmıştır. Kebabı dört haneli sayılarla satan bir arkadaş var, Tarım Politikaları Kurulu üyesidir. Dört haneli sayılarla kebap satan adamı, medya fenomenini Tarım ve Gıda Politikaları Kurulu üyesi yaptılar. 7 yılda işçi sayısı en az ikiye katlanmış, maaşları 10’a katlanmış. Saray bütçesi ise tahminen 100’e katlanmış. Emekliye bayram ikramiyesi farkı olan 10 bin TL’yi bayramdan 5 gün sonra zorla ödeyen iktidar, husus saray ve yandaşları olunca ne tasarruf düşünmekte ne israf aklına gelmektedir. Bahis emekliye, çalışana, personele, memura gelince israfı- tasarruf önlemlerini ağzından düşürmeyen İngiliz Mehmet, bu siyaset heyetlerine lafın var mıdır? Senin yoktur fakat ben söyleyeyim; Hazine yıkıntıdır, 23 yıldır yağmalana yağmalana kurutulmuştur.
‘NORMAL DOĞUM’ PANKARTINA TEPKİ
Eğitim bir yıkıntıdır, tahminen yıkıntıların en büyüğüdür, en acısıdır. 23 yılda 9; son 8 yılda 4 bakan değişmiştir. Hepsi kendi hesaplarınca bir şeyleri değiştirmeye, kendilerine yakın kümelere kıyak yapmaya uğraşmıştır. Devletin anayasal vazifesi olan, eşit ve parasız eğitim imkanı ortadan kalkmıştır. Ulusal eğitim, gayrı ulusal meczup zihinlerin deneme tahtasına çevrilmiştir. Öğrencileri öğretmenlerinden, öğretmenleri öğrencilerinden, okullarından kopartıyorsunuz. Güya norm takım diye öğretmenleri sürgün ediyorsunuz. Okulları temizlemekten acizsiniz. Tüm beceriksizliklerin yetmiyor, bir de bunu periyodun ortasında yapıyorsun. Kendi işinin dışında her işe burnunu ve lisanını sokmaya uzman bakan Yusuf Tekin, sana diyorum. Yıllarca Ulusal Eğitim Bakanlığı’nda müsteşarlık yaptın. Öğretmenlerin ve memurların senden nefret etmesiyle meşhursun. Müsteşarlığın bittiğinde tüm Ulusal Eğitim topluluğu ‘oh’ demişti. Reisin seni tekrar Ulusal Eğitim’in başına bela etti. Ajandanı biliyoruz, ‘Biz onlara STK diyoruz’ dediklerini de biliyoruz. Ne kadar dinden bihaber din bezirganı varsa okulları paylaştırıyor, takımlar dağıtıyorsun. Ancak sana liseliler yanıt veriyor. Cumhuriyetin pırlanta üzere ayakta kalan güzide liseleri yanıt veriyor. Taş Mektepliler, Trabzon Liseliler, İzmir Atatürk Liseliler, Maarifliler yanıt veriyor. Kaybedeceksiniz, kaybedeceksiniz, kaybedeceksiniz!
Her alanda yıkıntı. Bu beyefendiler de doğumlarla uğraşıyor. Bırakın kimin kaç çocuk doğracağına aileler karar versin. Anneler, nasıl doğrucaklarına kendileri karar versin. Bir tıbbi mecburilik var ise tabipler karar versin. Adliyede iş oluyor, turpun büyüğünden bahsediyorsunuz; hastanede iş oluyor öteki bir münasebet yaratıyorsunuz, bir de bayanlarımızın nasıl doğuracaklarına bakıyorsunuz.
Üniversiteyi dört duvar, bir tahta, bir hocadan ibaret zanneden iktidar için şu kadar yılda şu kadar üniversite açtık demekten daha kıymetli bir şey yoktur. Zira onlar için üniversite, en başta yapılacak yeni inşaat ihaleleridir, kantin ihaleleridir, ofis ve sarf materyali ihaleleridir. Sonra da dört yıl daha işsizlik istatistiklerine girmeyecek gençlerimizdir. Bugün sokaklarda ümitsizlik çemberini kırmaya çalışan gençlerimiz, en başta buna itiraz etmektedirler.
“İMRALI’DA PİŞENİ…”
23 yıl evvel ‘Vicdansızlık değil, vicdan kazandı’ dediniz. ‘Ahlak kazandı, iman kazandı, millet kazandı’ dediniz. Çeyrek asırlık yapıtınız bu mudur? Siz o beşerler bunu sormuyor mu zannediyorsunuz? Bunu görmüyor mu zannediyorsunuz? Yaşananlardan memnunlar mı zannediyorsunuz? 28 Şubat’tan daha vesayetçi, 12 Eylül’den daha vicdansız, tek partiden daha tekçi olmak mıydı davanız? Erdoğan sana diyorum zira sen maaşlı toplumsal medya trollerini, avantalı TV gediklilerini, etrafında ihale kovalayan şakşakçılarını ulusal irade zanneden bir şaşkınlıktan muzdaripsin. Koltuğundan asla kalkmamayı davası ile ikame etmiş, korkutarak hürmet, lütfederek sevgi, sindirerek vefa elde edeceğini zannedecek kadar pusulasını yitirmiş bir haldesin. Ve o şaşmış pusula ile daima gemi zannettiğin Türkiye’yi bilinmez sularda savurup duruyorsun. Süslü forumlar düzenleyerek pazarlamacılık yapıyorsun. Yaptığın yanlış işlerle, attığın şuursuz adımlarla, Türkiye düşmanlarının asırlık oyunlarına alet oluyorsun. Biz ‘Irak Türkmenleri’ dedikçe, Barzan ağalarını müttefik alıyorsun. Biz ‘Suriye Türkmenleri’ dedikçe, kravat taktığın teröristlerle Kürdistan pazarlığı yapıyorsun. Günler geçiyor ve fotoğraf albümü genişliyor, artık bu pazarlığı da sarayına taşıyorsun. Ortada ulaklar, kenarlarda kulaklar; İmralı’da pişeni, sarayda servis edip, tüm mutfak grubuyla fotoğraflar veriyorsun.
Büyük Türk Milleti bu fotoğrafı âlâ tanısın. Bu fotoğraf, kelamda silah bırakma masalının hakikatidir. Bu hakikat, gedikli teröristleri PKK’dan emekli edip, Suriye’deki teröristanın ebeliğini yaptırmaktır. Türkmeneli düşmanları, yörük sırtından kurban kesmek isteyenler, size sesleniyorum. Kimin vatanını kime kurban veriyorsunuz? Bu kandan elinizi yıkayıp kurtulamazsınız. Elinizdeki kan, cumhuriyetin kanıdır. O kan, namus, onur ve irfan kanıdır. Türk yurduna Moğollar geldi, biz geri aldık. Haçlılar geldi, biz geri aldık. Rus geldi, Yunan geldi, Fransız, İtalyan işgal etti. Biz geri aldık. İngiliz gasp etti, biz geri aldık. Ey büyük Ortadoğu Projesi’nin eşbaşkanları, size söylüyorum: ‘Ecdâdımızın heybeti ma’rûf-i cihândır. Fıtrat değişir sanma, bu kan yeniden o kandır.’ Sizden de alacağız.”
