Fedakar Anne Dilek Kaya’nın Hikayesi

Fedakar Anne Dilek Kaya’nın Hikayesi

Halk ortasında “beyin felci” olarak bilinen serebral palsili (SP) Çise’nin dünyası, annesi Dilek Kaya’nın fedakarlıkları ve sonsuz sevgisiyle dönüyor.

2 çocuk annesi Kaya’nın 14 yaşındaki kızı Çise’ye, 7,5 aylıkken, beynin kas hareketini denetim eden bölgelerinde hasar oluştuğunda yahut bu bölgeler olması gerektiği üzere gelişemediğinde ortaya çıkan “serebral palsi” teşhisi konuldu.

Bebeğine SP teşhisi konulduktan sonra hayatı büsbütün değişen Kaya, hastalığı öğrendiğinden beri hayatını kızının gereksinimlerine nazaran şekillendirip, onun için çaba veriyor.

Eşinin de dayanağıyla, kızının karşılaşacağı tüm zorlukları kolaylaştırmak için her an yanında olan fedakar annenin en büyük hayali, özel ihtiyaçlı çocukların toplumun “önyargılı” bakışlarından kurtulması, bulundukları her yerde sevecenlikle karşılanmaları.

“Gülen gözlerle baksınlar, acıyan gözlerle değil”

Annelik sürecini ve bebeğine konulan SP teşhisinin akabinde değişen ömrünü AA muhabirine anlatan Kaya, kızı SP teşhisini aldığında evvel bir mühlet durumu kabullenemediğini, “Bu neden benim çocuğumun başına geldi?” diye düşündüğünü söyledi.

Kimsenin bu türlü bir durumu kolay kolay kabullenemeyeceğini, bebeğinin birinci vakitlerini hatırladığında şu an bile gözlerinin dolduğunu lisana getiren Kaya, “Bebeklik sürecindeki nöbet anlarında, lisanı geriye mi kaçtı, nefes alabilecek mi, moraracak mı? Her nöbetinde direkt hastaneye gitmek zorunda kalıyorduk. Allah’a şükürler olsun ki nöbetlerimiz şu anda azaldı.” diye konuştu.

Özel ihtiyaçlı çocuk sahibi her annenin kendinden feragat ettiğini vurgulayan Kaya, her vakit çocuğunun gelişimiyle ilgilendiğini, yalnızca ona odaklandığını ve hayatında öbür şeylere yer olmadığını belirtti.

Kızında epilepsi, yürümede gecikme ve gelişim geriliği bulunduğunu aktaran Kaya, toplumsal ömürde karşılaştıkları kimi zorluklarla ilgili şunları kaydetti:

“Dışarıdaki beşerler baktıkları vakit ‘Bir kaza mı geçirdi? Bir şey mi oldu? Tüh, yazık’ demek yerine, onu sarıp sarmalasalar, onlarla oynamaya çalışsalar daha memnun olacaklar. Acıyarak bakmayacaklar bizim özel ihtiyaçlı çocuklarımıza. Bu bize, bütün annelere acı veriyor. En acısı bu esasen, dışarıdaki insanların bu türlü acıyarak bakması. O çocukları gördükleri vakit, kendilerinin birer engelli adayı olduklarının farkında olmadan devam ettiriyorlar hayatlarını. Onlara acıyarak değil de tam bilakis daha yakın, daha samimi ve içten bakmalarını istiyorum. O gözler çok şey söz ediyor. Gülen gözlerle baksınlar, acıyan gözlerle değil.”

“Sevgi en büyük bağımız”

Kaya, yorulduğu vakitlerde bile devam etmek zorunda olduğunu vurgulayarak, “O gücü Rabb’im veriyor diyebilirim zira sonraki sabah kalkıp onunla ilgilenmek zorundasın. Yani bütün gün yorul ancak tekrar sonraki gün ona güler yüzlü görünmek zorundasın. Onu asık hızla karşılayamazsın, bir öpücükle bile keyifli olabiliyor.” halinde konuştu.

Kızıyla arkadaş üzere olduklarını belirten Kaya, “Her şeyi birlikte yaparız. Markete, manava, kuaföre, gezmeye, her yere bir arada gidiyoruz, çok keyifli geçiyor. En kutsal misyon annelik, hatta misyondan çok yaşama sebebi üzere bir şey. Sevgi en büyük bağımız, rahatsızlandığını gözlerinden anlayabiliyorum. Bizim dünyamız başka onunla. Herkes girebilir lakin anneyle olan dünyaya giriş biraz sıkıntı.” dedi.

“Anne olmazsa dünya dönmüyor”

Kaya, gereksinimi olduğunda ailesi ve tanıdıklarının da ona yardımcı olduğunu belirterek, kelamlarını şöyle sürdürdü:

“Ama yeri geliyor ‘Biz sizin çocuğunuza bakamayız, yalnızca seni istiyor, yalnızca sen ilgilenebilirsin’ durumu oluyor. O vakit zorlanıyoruz lakin anne her şeyden fedakarlık edip onunla bağlantı halinde kalmak zorunda. Anne olmazsa olmuyor, dünya dönmüyor. Bizde en çok hayata veda ettiğimiz vakit özel ihtiyaçlı çocuklarımız ne olacak korkusu var. Bir anne için en büyük ve en sıkıntı kelamı ben söylem edeceğim; ‘Benden evvel onu alsın.’ Bu kelam nitekim çok sıkıntı ve bunu bütün annelerin düşündüğünü biliyorum.”

Kaya, özel ihtiyaçlı çocuk sahibi anneler için de “Özel ihtiyaçlı bütün çocuklar, hepimizin çocuğu olduğu için sabırlarının çok olmasını istiyorum. Evlatlarına gülen gözlerle bakmalarını, her olumsuzluğun karşısında bir kahkaha atmalarını istiyorum. Zira en hoş şey o.” sözlerini kullandı.

administrator

Related Articles

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir