Prof. Dr. Tuncay Dilci, dijital bağımlılıkla gayret konusunda açıklamalarda bulundu. Prof. Dr. Dilci, dijitanaliz tekniği ile 300 aile üzerinde yapılan çalışmada meskende hayvan beslemenin dijital objelerden uzaklaşmaya vesile olduğunu söyledi.
Prof. Dr. Dilci, “Yaptığımız çalışma sonucunda meskende hayvanla temas kuran bireylerde dijital bağımlılık oranı 26,7 seviyesinde öbür bireylere nazaran az çıkmaktadır. Yaklaşık 300 aile üzerinde bu çalışmayı yaptık. Bu ailelerin özelliği hepsinin çocuklarının dijital bağımlı olmasıdır. Bu bağımlı olan küme ile bağımlı olmayan kümeler ortasında mukayeseli çalışma yaptık. Konutta rastgele bir hayvanla etkileşimde bulunmak, aktif vakit idaresi ismine hayvanlarla kurulan duygusal bağ ve bu duygusal bağın gerektirdiği sorumluluk duygusu memnunluk verici hormonları tetikliyor.
Bunun ötesinde bireylerin hayvanlarla içgüdüsel manadaki bağlarının güçlenmesi, öbür canlılara karşı da daha hassas ve gerçek ömür tecrübeleri, hayatın içinde olma hissini uyardığı için bu şahıslarda dijital objelerden uzaklaşma görülmektedir. Her şeyden evvel bir meşguliyet bağı oluşturmasıyla da konut içindeki şahısların daha dinamik hayata tutunduklarını gözlemlemekteyiz. Bilhassa içe kapanık, depresif ve melankolik kişilik bozukluklarında da hayvanlarla kurulan temas daha önemli” dedi.
KEDİSİ OLANLAR DAHA AZ BAĞIMLI
Evde kedi beslemenin, köpek beslemeye oranla şahısları dijital objelerden daha çok uzak tuttuğunu tespit ettiklerini belirten Prof. Dr. Dilci, “Araştırmamıza yansıyan bilgilere nazaran meskende kedi besleyenlerin, köpek besleyenlere nazaran daha az dijital bağımlı olduklarını görüyoruz. Bunun sebebi köpekle olan duygusal bağın daha hudutlu olmasıdır. Kedi daha sevecen, daha afacan ve mesken içerisinde hareketli olması, oyuncu kişiliği de kedinin bu istikamette tesirli olduğunu gösteriyor.
Bireylere, çocuklarının sağlıklı bir hayat sürmeleri, dijital ömür konusunda sıkıntılı bir hayat sürmemeleri ismine hayvanlarla kurulacak dostluk ilgileri ve evcil hayvanlara değer vermelerini öneriyorum. Hayvanların hayatımızın içerisinde olmasına fırsat verelim. Çocukların hem duygusal hem toplumsal hem de fizikî tarafının gelişmesi ismine hayvanla bağlantıda olması çok taraflı bir gelişime hitap edecektir. Örneğin dijital objelerle vakit geçirirken bir kedinin çocuğun yanına gelmesi, dokunması, çocuğun dijital obje ile ortasına aralık koymasına sebebiyet vermektedir” diye konuştu.