By Katolik Kilisesi’nin 2013’ten vefatına dek liderliğini yürüten Papa Francis, hayatı boyunca organ bağışını hem etik hem de insani bir sorumluluk olarak tanımladı. Bilhassa 2019 yılında yaptığı bir konuşmada organ bağışını “kendisinin ötesinde düşünme yetisi” ve “evrensel kardeşliğin bir ifadesi” olarak nitelemişti.
Ancak vefatından sonra kendisinin organlarını bağışlaması mümkün olmayacak. Bunun ardındaki münasebet ise Vatikan’ın papalara yönelik uzun müddettir süregelen özel uygulamalarıyla ilgili…
“PAPA’LARIN VÜCUTLARI KENDİLERİNE İLİŞKİN DEĞİL”
Bu mevzu aslında birinci kere 2011 yılında o devir vazifede olan Papa 16. Benedict’in organ bağışı gönüllüsü olduğunun açıklanmasıyla gündeme gelmişti. Almanya merkezli bir doktor, Benedict’in organ bağışına hazır olduğunu belirterek bir kampanya başlatmış, bu da Vatikan’da önemli tartışmalara yol açmıştı.
Vatikan yetkilileri süratle bu teşebbüse karşı çıkarak papaların organ bağışında bulunamayacağını duyurdu. Münasebet olarak da manevî başkanın bedensel bütünlüğünün, vefatından sonra da kutsal ritüellerin bir modülü olacağı ve Papa’nın vücudunun “Kilise’nin mülkü” olarak değerlendirildiği belirtildi.
KLASİK MUMYALAMADAN FARKLI SÜREÇ UYGULANDI
İngiliz gazetesi The Guardian’a konuşan birtakım Vatikan kaynakları, bir papanın organlarının diğer vücutlarda yaşamaya devam etmesinin, onun vefatından sonra gerçekleştirilecek anmalarda sembolik ve ritüel açıdan zorluk çıkaracağını söz etti.
Geçen günlerde hayatını kaybeden Papa Francis’in vücudu, klasik mumyalamadan farklı olarak tanatopraksi yoluyla koruma edildi. Bu prosedür, daha az müdahaleyle bedeni müdafaa altına alıyor. Vasiyeti doğrultusunda Francis’in cenazesi Roma’daki Santa Maria Maggiore Bazilikası’na defnedilecek. Organlarının bağışlanması ise sembolik aidiyet nedeniyle gerçekleşmeyecek…
