Mars, insan hayatı için elverişsiz şartlarıyla bilinen bir gezegen.
Oksijenden mahrum, sıvı su birikmesini engelleyen ince atmosferi ve düşük basıncı nedeniyle, korunmasız bir biçimde yüzeyde bulunmak ölümcül sonuçlar doğuruyor. es.wired.com’un haberine nazaran bilim insanları, Mars’ı yaşanabilir hale getirmek için savlı bir tahlil öneriyor: gezegeni su ve azot açısından varlıklı asteroitlerle bombardıman etmek.
Polonya Bilimler Akademisi’nden Dr. Leszek Czechowski, Mars’ın atmosferini kalınlaştırarak Dünya gibisi özellikler kazanmasını sağlayacak bir plan sundu.
Bu plan, Güneş Sistemi’nin uzak bölgelerinden seçilecek asteroitlerin gezegene yönlendirilmesini içeriyor. Bilhassa Kuiper Nesli’nden gelen su ve azot açısından varlıklı kayalar, Mars’ın atmosfer basıncını artırarak ömür için daha uygun hale getirebilir.
Asteroitler, çarpışma sonrasında Mars’ın atmosferini kalınlaştıracak
Mars’taki atmosfer basıncı, Dünya’nın deniz düzeyindeki basıncının sırf %1’i kadar. Bu durum, gezegenin yüzeyinde sıvı suyun varlığını imkansız kılıyor. Ayrıyeten, atmosferin inceliği nedeniyle güneş ışınlarından korunma ve sıcaklık üzere temel meseleler da çözülmesi gereken öteki zorluklar ortasında yer alıyor.
Dr. Czechowski’nin önerisine göre, Hellas Planitia üzere düşük basınçlı bölgelere büyük asteroitlerin yönlendirilmesi gerekiyor. Bu asteroitler, çarpışma sonrasında Mars’ın atmosferini kalınlaştıracak ve volkanik süreçleri tetikleyerek gezegenin ısınmasına katkıda bulunacak. Fakat bu süreç, büyük ölçüde güç gerektiriyor ve termonükleer reaktörler ile iyon motorlarına dayalı güç santralleri kullanılmasını mecburî kılıyor.
Asteroitlerin Mars’a ulaşması, Kuiper Nesli’nden gelen kayalar için 29 ila 63 yıl, Oort Bulutu’ndan gelenler için ise 15.000 yıl sürebilir. Bu vakit mahzurunu aşmak için gelecekteki Mars kolonicilerinin, ülkü asteroitleri seçip onları gezegene yönlendirecek sistemler geliştirmesi gerekiyor. Bu süreç, insanlığın mevcut güç tüketimine muadil bir güç harcamasını temsil ediyor.
Sonuç olarak, Mars’ı yaşanabilir hale getirme fikri, bilim insanlarının üzerinde çalıştığı uzun vadeli ve tezli bir gaye olarak karşımıza çıkıyor. Fakat bu gayenin gerçekleşmesi, büyük teknolojik ve güç yatırımları gerektiriyor.