By Her yıl doğan bebeklerin yaklaşık %1’i kalp rahatsızlıklarıyla çaba ediyor. Kimileri için hayatlarının birinci günlerinde süreksiz kalp stimülasyonu hayati ehemmiyet taşıyabiliyor. Lakin bu süreç, beden dışına yerleştirilen aygıtlar ve harici tellerle yapılan invaziv prosedürleri gerektiriyordu. Üstelik, bu tellerin çıkarılması önemli riskler taşıyabiliyordu. Örneğin, ünlü astronot Neil Armstrong’un kalp ameliyatı sonrası iç kanama nedeniyle hayatını kaybetmesine bu tellerin çıkarılması neden olmuştu.
Artık bu zorluklar tarihe karışabilir. Northwestern Üniversitesi’nden Profesör John A. Rogers ve grubu, kalp cerrahisi alanında ihtilal yaratacak bir buluşa imza attı: biyolojik olarak emilebilen ve misyonunu tamamladıktan sonra iz bırakmadan bedende çözünen dünyanın en küçük kalp pili.
Pirinç adedinden bile küçük olan bu aygıt, sırf 1,8 mm genişliğinde ve 3,5 mm uzunluğunda. Boyutuna karşın, klâsik kalp pilleriyle birebir fonksiyonelliği sunuyor ve onlarla irtibatlı riskleri büyük ölçüde ortadan kaldırıyor.
Ustelik pil yahut kablo gerektirmeyen bu aygıt, hassas yapılarından dolayı klâsik sistemlerle tedavi edilemeyen yenidoğan bebekler için umut ışığı olmayı vaat ediyor. Tıp dünyasında adeta yeni bir çağ başlıyor.
Bu kalp pili nasıl çalışır?
Bu yenilikçi teknoloji klâsik kablosuz sistemlerin bilakis, aygıt radyo frekansı yerine ışıkla aktive ediliyor. Dahası, içinde pil bulunmuyor; güç, beden sıvılarıyla etkileşimde bulunan özel elektrotlar sayesinde üretiliyor.
Ultra ince ve esnek tasarımı, aygıtın en küçük hastalarda bile kalbin yüzeyine kusursuz bir ahenk sağlamasına imkan tanıyor. Boyutları minik olsa da, sağladığı elektriksel ihtarlarla kalbin sistemli atmasını muvaffakiyetle destekliyor. Üstelik bu hassasiyet, klâsik implantlarla muadil bir performans sunarken birçok riski de ortadan kaldırıyor.
İnsan kalpleri üzerinde de denendi
Fare, sıçan, domuz ve köpek üzere hayvan modellerinde test edilen ve laboratuvar ortamında insan kalpleri üzerinde denenmiş olan bu minik implantın aktifliği kanıtlandı.
Çalışma, dünyanın önde gelen bilim mecmualarından Nature’da yayımlandı ve projeyi yürüten Profesör John A. Rogers, aygıtın farklı organlara uygulanabileceğini tabir ediyor.
Mikroskobik boyutuyla bu implant, çeşitli tıbbi aygıtlara entegre edilebilir. Örneğin, karmaşık aritmilerin tedavisinde daha maksatlı bir ikazım sağlanabilir ve kalbin farklı bölgelerine tıpkı anda birden fazla aygıt yerleştirilebilir.
