By Beşiktaş’ın eski futbolcusu Valentin Rosier, Histoires de Foot Podcast YouTube kanalında Beşiktaş periyoduna dair çarpıcı açıklamalarda bulundu.
Valentin Rosier’in takım dışı kaldığı devirde Beşiktaş’ta futboldan sorumlu profesyoneller Samet Aybaba ve Brad Friedel’dı.
Fransız yıldız takım dışı kararını ayrıntılarıyla açıkladı.
Kariyerini İspanyol grubu Leganes’te sürdüren savunma oyuncusu Galatasaray’a transfer süreci hakkında da çarpıcı bir itiraf yaptı.
“ÇOK YETERLİ BİR KÜMEMİZ VARDI”
Rosier, kelamlarına şöyle başladı:
Beşiktaş’ta genelde Fransızca konuştuğumuz çok uygun bir küme vardı: Rachid Ghezzal, N’Koudou, Aboubakar, N’Sakala… Her şey sahiden çok düzgün gidiyordu. Mesela Abou adeta alev almış üzereydi. Ben de goller atıyordum. Rachid’in kaç asistle dönemi bitirdiğini bile bilmiyorum. Larin diye bir forvet vardı, ona topu on metre yükseklikten bile atsan gol atıyordu. Her şey daima yolunda gidiyordu.
“İMZA ATMADAN EVVEL TEREDDÜTLÜYDÜM”
Beşiktaş’a imza atmadan evvel tereddütleri olduğunu belirten Valentin Rosier, şöyle konuştu:
Beşiktaş’a imza atmadan evvel biraz tereddütlüydüm zira Türkiye’yi tanımıyordum. Evet, Beşiktaş’ın büyük bir kulüp olduğunu biliyordum ancak tekrar de o ligi başımda tam oturtamıyordum. Sonunda imzayı attım fakat beni aslında başta istemeyen bir teknik yönetici vardı. Beni hakikaten isteyen, ne kıymetine olursa olsun isteyen kulüp lideriydi. Türkiye’de işler biraz farklı yürüyor. Genelde yurt dışından oyuncu aldıklarında, bu oyuncular isim yapmış, tanınmış futbolcular oluyor. Yani aslında bilinen, piyasada ismi olan oyuncular. Lakin ben o denli biri değildim, beni kimse tanımıyordu. Bunu da çabucak öğrenmedim, dört–beş ay sonra öğrendim. Aslında beni başta istememiş. Zira bizim o dönemki hoca, Türkiye’nin Zidane’ı üzereydi.
“İLK DÖNEMİM İNANILMAZDI”
İlk döneminin hoş geçtiğini tabir eden Rosier, şu sözleri sarf etti:
Beşiktaş’ta birinci dönemim inanılmazdı. Şampiyonluğu kazandık, akabinde kupa finali vardı. O anların hepsini ayrıntılı anlatamam, birtakım şeyler özel kalmalı, ancak nitekim inanılmaz bir deneyimdi. Ligi çok az farkla kazandık, nefes kesiciydi. Akabinde kupa finali geldi. Kadronun birçok oyuncusu neredeyse hiç uyumamıştı. Süratlice bir antrenman yaptık, sonra finale çıktık. O maçta gol attım, kazandık. Yani… tanım edilemezdi. Bilhassa taraftarla o kutlamalar… apayrıydı.
“BAMBAŞKA BİR SEVİYE”
“Türkiye’de statlar nasıldı?” sorusuna 28 yaşındaki oyuncu, şu karşılığı verdi:
Bak, dürüst olayım. Türkiye’de o atmosferleri yaşadıktan sonra, dünyada pek az şey seni korkutur. Sahiden o denli. Orası… farklı bir düzey. Gerçekten.
“TÜRKİYE’DE İŞLER FARKLI İŞLİYOR”
Rosier, kelamlarına şöyle devam etti:
Türkiye’de işler öbür işliyor. Beşiktaş’ta efsane olmuş bir Fransız oyuncu vardı, Pascal Nouma. Bir gol attıktan sonra reaksiyon olarak ellerini cinsel organının üzerine koyarak bir kutlama yaptı. Fakat taraftarlar bu hareketi de çok sevmişti! Onlar bu stil şeyleri seviyorlar.
Benim de bir olayım olmuştu. Bir maçta rakip ekibin oyuncusuyla tartıştım. Onlar bir frikik kazandı, oyuncu ortayı açtı lakin bana dirsek attı evvel. Durum geçtikten sonra herkes yerine geçiyor ya, biz de yerleşiyorduk. O sırada tartışmaya başladık, küfürleşiyoruz falan.
Ve ben o anda düşünmeden, yani hakikaten aklıma gelmeden, döndüm adama hareket çektim, cinsel organımı gösterdim. Yani direkt göstermedim lakin işaret ettim. Lakin yapmamam gerektiğini bilmiyordum. Hakem de o anda yan taraftaydı, kameraların olduğu yerde. Gördü ve bam direkt kırmızı kart gösterdi.
Ben de dedim ki: Lakin bir saniye, o bana dirsek attı!’ Yani o hareketten ötürü değil de, hakemin onu hiç görmemesi daha çok sonumu bozdu. Ancak taraftarlar? Sonraki gün yeniden coştu. O hareketten sonra beni o Fransız efsaneye benzetmeye başladılar. Nitekim, Türkiye’de işler öbür işliyor.
“5 OYUNCUYU MAKSAT GÖSTERDİLER”
Valentin Rosier, 5 oyuncunun gaye gösterildiğini söyledi.
Ne olduğunu ben de bilmiyorum. Hatta hâlâ, şu an bile tam olarak nedenini bilmiyorum.
“OLANLARI AKLIM ALMIYORDU”
Sağ bek oyuncusu, açıklamalarını şu biçimde sürdürdü:
Kontratımda o denli bir husus yoktu. O denli keyfi bir biçimde seni takım dışı bırakma hakkı yok. En berbatı ne biliyor musun? Bundan tahminen bir hafta evvel kulübe yeni gelen sportif yöneticiyle konuşmuştum. Bana açıkça ‘Sen bu grup için kıymetli bir oyuncusun’ demişti. Bu yüzden gördüğüm o haberin gerçek olduğuna inanamadım.
Hemen sürücümü aradım. ‘Hadi gel, kulübe gidiyoruz’ dedim. Olağanda gitmeyi bile düşünmezdim fakat dayanamadım, kulübe gittim. Oraya vardığımda masörler, fizyoterapistler, oyuncular… kimse benimle konuşmaya cüret edemedi. Zira herkes bunun ne kadar saçma, ne kadar garip bir durum olduğunu biliyordu.
Onana da oradaydı, Eric Bailly de geldi. Lakin Aboubakar ve Rachid Ghezzal gelmedi. Ki bence akıllılık ettiler. Onlar benden daha zekice davrandı bu bahiste, hiç gelmediler.
Sonra Onana’ya ‘Bu yaşanan tam bir delilik’ dedim. Vakit geçtikçe sonum artıyordu, aklım almıyordu. Sonra kulüpte beklemeye başladım, sportif yöneticilerle konuşmak istiyordum.
Gittim yanına, birkaç bireyle birlikteydi. ‘Ne oluyor burada’ dedim. O da ‘Nasıl yani’ diye sordu. Ben de yükselmeye başladım, ‘Ne oluyor burada diyorum!’ dedim. O da, ‘Valla bilmiyorum’ dedi. ‘Nasıl bilmiyorsun?’ dedim. ‘Sen sportif yöneticisin, ben kulüpten atılmışım, sen bunun nedenini bilmiyor musun?’ dedim.
Bana, ‘Yok, bilmiyorum. Bir toplantı yapılmış, karar orada verilmiş lakin ben o toplantıda yoktum.’ dedi.
“SEN ADAM DEĞİLSİN!”
Yaşadığı tartışmayı anlatan Rosier, şunları dedi:
Sonra Onana’yla birlikte temel sportif yöneticinin ofisine gittik. Sinirliydim, hakikaten çok sinirliydim. Odaya girdiğimizde zati adamın havası, kibirli, ukala bir tutumla karşıladı beni. ‘Ee, ne oldu şimdi’ dedi.
Sırf bu hali bile beni zahmetten çıkardı. ‘Sen adam değilsin. Bu iş bu türlü yapılmaz. İnsan üzere gelir evvelce konuşursun’ dedim.
Sonra sonla başladım konuşmaya. Dedim ki: ‘Bak, Instagram’daki o duyuruyu çabucak kaldırtacaksın. Benim kovulduğumu Instagram’dan öğrenmem ne demek ya? Aklını mı kaçırdın? Bu kulüpte neler yaptım ben, her şeyden sonra sen beni bu türlü kapı önüne koyuyorsun. Neymiş, davranış ve futbolsal gerekçelerlemiş… Davranış mı? Benden daha profesyonel davranan biri varsa söyle! İdmanlarda senden olan Türk oyunculardan bile daha çok efor veriyorum! Futbol açısından da bir şey diyemezsin, zira alanda gerekeni yapıyorum.’
Sonra dedim ki: ‘Açık konuş, beni neden kovdun?’ Bana tek söz etmedi. Yalnızca eliyle şöyle bir hareket yaptı: ‘Hadi haydi, çık dışarı.’ Latife üzere değil mi? Ciddiyim, yemin ederim bu türlü yaptı.
“NE KADAR SİNSİCE BİR TAVIR!”
Rosier, çarpıcı açıklamalarına şöyle devam etti:
Sportif yöneticiye açıkça söyledim, ‘Ben bu odadan çıkmam! Beni bu formda kovamazsın. Ben Valentin Rosier’im, beni o denli kafana nazaran kovamazsın.’ dedim. Zira ortada hiçbir neden yokken bunu yapmaya çalışıyorlar. Dedim ki, ‘Bu kulüpte koca bir dönem boyunca hiçbir şey yapmayan oyuncular var. Şayet birini kovacaksan, onları kov. Lakin beni bu türlü hiçbir açıklama yapmadan gönderemezsin.’
Sonra sesler yükseldi, ortam gerildi, bizi ayırdılar. Dışarı çıktım, sonumdan çöp kutusuna tekme attım, kırdım. Kulüpten dışarı çıktım.
Ama olay şu: Bunlar sahiden akılsızca davrandılar. Zira bir kulüp, profesyonel bir oyuncuyu bu biçimde keyfi olarak gruptan atamaz. Bize kelamda bir mail attılar, ‘Yarın idmana gelmenize gerek yok’ dediler. Kadrodan resmen uzaklaştırıldık. Artık grupla birlikte idman yapmamız yasaktı, başka çalışacaktık.
Tekme attığım için buna ‘kötü davranış’ diyerek beni suçlamak istediler. Lakin sonra biz avukatlarımızı devreye soktuk. Onlar da durumun yasal olarak yanlışlı olduğunu bildikleri için geri adım attılar ve bizi kadroya tekrar dahil ettiler.
Gerçi ben o sırada sakattım, antrenmana çıkmıyordum. Lakin düşün mesela: Rachid Ghezzal, Aboubakar, Onana, Eric Bailly… Bunlar kadroyla ısınmaya çıkıyordu. Isınma biter bitmez kenara alınıyorlardı. Ne kadar sinsice bir hal bu ya!
“BENİ AŞAĞILAYARAK GÖNDERMEK İSTEDİ”
Fransız oyuncu, şöyle konuştu:
Bazı şeyleri anlatmaya çalışıyorsun lakin taraftarın birçok kıssanın tamamını bilmediği için gelip bana hakaret ediyor. Halbuki art planda ne yaşandığını bilmiyorlar.
Ve o noktada kendi kendime dedim ki: ‘Evet, futbol dünyası aslında bu türlü, bunu biliyordum lakin bu yaşananlar öteki bir düzey.’ Düşünsene, Beşiktaş’la her şeyi kazanmışım, alanda elimden geleni yapmışım ve sonra beni bu türlü kapı önüne koyuyorlar.
Üstelik onlar da biliyordu ki, ben esasen ayrılmak istiyordum. İkinci dönemin sonunda Birçok beni istiyordu, gitmek istedim. Fakat transfer olmadı.
Yani içtenlikle gelip deselerdi ki: ‘Val, biz artık yolları ayırmak istiyoruz. Yeni bir yapılanma düşünüyoruz, gel bu işi karşılıklı çözelim.’ Yemin ederim, ‘Tamam’ derdim. Zira Beşiktaş’ı seviyordum lakin Avrupa’ya dönmek istiyordum zati.
Ama hayır, o denli yapmadılar. Beni resmen aşağılayarak göndermek istediler. O yüzden çok sinirlendim.
“FATİH TERİM’E YAZDIM”
Galatasaray’ın kendisini istemesi hakkında konuşan Rosier, şu itirafı yaptı:
Beşiktaş’ta birinci yıl her şeyi kazandığımızda Galatasaray beni istemişti.
Galatasaray, o devirde bana daha düzgün bir kontrat sunmuştu. Hatta teknik yöneticisine ileti bile attım zira onlar çok büyük bir kulüp. Galatasaray’a karşı en ufak makus niyetim yok. Fakat o devirde ben sadakati seçtim. Zira ben nitekim sadık bir adamım.
O yüzden Galatasaray hocasına yazdım: Siz büyük bir hocasınız, çok büyük bir kulüpsünüz lakin ben Beşiktaş’ta kalmak istiyorum.’ Yani Galatasaray’a, daha çok para kazanabileceğim bir teklife ‘hayır’ dedim, Beşiktaş’ta kalmayı seçtim. Kalbimi dinledim diyebilirim. Ve sonrasında bana yapılan bu mu? Hakikaten akıl alır üzere değil.
“ESKİ SPORTİF YÖNETİCİ SÜPERDİ”
Rosier, eski sportif yöneticisi hakkında şu tabirleri kullandı:
Beşiktaş’ta o periyottaki sportif yönetici dürüst olayım, çok ciddiyetsizdi. Bu türlü söylemem tahminen ağır olur lakin sahiden çok zayıftı. Evvelki sportif yönetici harikaydı, onunla çalışmak keyifliydi. Lakin bu sonuncusu… Çıldırtıyordu insanı.
“BU BİÇİMDE BİTMEMELİYDİ”
Başarılı oyuncu, son olarak şu açıklamayı yaptı:
Beşiktaş’ta takım dışı kaldığım periyot nitekim biraz çöktüm. Evet, tahminen ‘depresyon’ büyük bir söz ancak konuttan dışarı çıkmadım, kimseyle konuşmadım, resmen kendimi içeri kapattım. Önemli manada çok berbattı. Dürüst olmak gerekirse, Beşiktaş’taki taraftarlarla münasebetlerim çok özeldi, orası hayatımın en özel deneyimlerinden biriydi. Ancak bu türlü bir veda… İnsan üzere olmadı. Bu biçimde bitmemeliydi.
